علوم انسانی پزشکی به حوزه ای آموزشی-پژوهشی اشاره دارد که در آن علوم انسانی (ادبیات، تاریخ، فلسفه)، علوم اجتماعی (جامعه شناسی، انسانی شناسی) و هنر می کوشد در تعامل با علوم پزشکی درک عمیق تری را از سرشت پزشکی، غایت و هدف آن و تجارب وجودی پزشک و بیمار به دست دهند و سپس از این رهگذر، روابط انسانی میان پزشکان و بیماران را بهبود بخشند و ارزش های انسانی در حوزه ی طبابت و مراقبت سلامت را تقویت و احیا کنند. . .

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

Nowadays, the fundamental role of having a purpose for life in physical and mental HEALTH has been confirmed. According to victor frankl, presence of a purpose in life gives life a meaning and increases resilience against pains and traumas. The importance of the purpose in life construct reveals the need for a reliable and valid tool to measure it. Crumbaugh and Maholick's purpose in life questionnaire is the first and one of the most applied tools for the assessment of life's purposefulness. The aim of this research is to determine the FACTOR structure of purpose in life questionnaire. The questionnaire was administered on 206 students who were selected through random stratified sampling at Ferdowsi University of Mashhad. Exploratory FACTOR analysis showed that there are two FACTORs "comprehension" and "purpose" and this finding were confirmed by confirmatory FACTOR analysis. Altogether results of this research showed FACTOR validity of the purpose in life questionnaire with a two FACTOR pattern

"عامل اثرگذار" واژه ای آشنا برای اغلب جامعه علمی و پزشکی است، ولی با وجود استفاده گسترده و اغلب وسواسی، معدودی بطور کامل معنی یا کاربردهای آن در واقع مجادله های راجع به آن را درک می کنند. در این مقاله نحوه اندازه گیری و استخراج این شاخص موثر و برخی مسایل مربوط به آن (بویژه سو استفاده از آن به عنوان سنجشی از شایستگی نویسنده) بررسی می شود.

زمینه و هدف: ویژگیهای ساختار بهداشت و درمان ایران ضر ورت توسعه فناوری اطلاعات در حوزه پزشکی و طراحی یک سیستم سلامت الکترونیک موثر را ایجاب می کند و با توجه به اهمیت موضوع این پژوهش با هدف شناخت عوامل موثر بر استقرار سلامت الکترونیک به منظور تدوین ابعاد طرح جامع برای ایران صورت گرفته است.مواد و روشها: این پژوهش از نوع کاربردی بوده و به صورت توصیفی- تطبیقی بوده و با بهره گیری از روش مطالعه شبه کیفی با تایید ریاضی انجام پذیرفته است. کشورهای مورد مطالعه در این پژوهش شامل استرالیا، آلمان، ژاپن، سوئد، انگلیس، ترکیه و ایران بودند. به دلیل تطبیقی بودن، پژوهش حاضر فاقد نمونه می باشد و کشورهای منتخب صرفا به عنوان منابع اطلاعاتی انتخاب شده اند. این پژوهش در 4 مرحله شامل بررسی وضعیت موجود و تاریخچه موضوع در ایران از طریق مستندات و مدارک، مطالعه جامع سلامت الکترونیک در کشورهای منتخب از طریق جستجوی مطالب در کتب و مقالات و همچنین اینترنت، پیشنهاد طرح اولیه و نهایتا انجام اعتبارسنجی طرح از تکنیک شبه دلفی و ارائه طرح نهایی انجام گردید.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که اولویت های استقرار سلامت الکترونیک شامل پرونده الکترونیک سلامت شخصی» شناسه بیمار، کارت سلامت الکترونیک، افزایش سرمایه گذاری در فناوری اطلاعات، ثبت الکترونیکی قرار ملاقا تها برای درمان بیماران، نسخه نویسی الکترونیک، بالاخره پزشکی از راه دور می باشد که هدف مشترک همه این استراتژی ها استفاده از تکنولوژی اطلاعات در ارائه خدمات سلامت با محوریت بیمار می باشد. زیر ساختارهای سلامت الکترونیک عبارتند از شبکه های فیزیکی، زیرساختارهای قانونی، آموزش و آمادگی و اجرای عملیات سلامت الکترونیک. منابع لازم برای استقرار سلامت الکترونیک شامل منابع مالی، منابع داده ای و سایر منابع می باشد. روش های استقرار سلامت الکترونیک شامل پرونده الکترونیک سلامت، کارت الکترونیک سلامت، خدمات پزشکی از راه دور و پورتال های سلامت است.نتیجه گیری: موانع عمده استقرار سلامت الکترونیک در ایران شامل معین نبودن استراتژی، مبهم و پیچیده بودن زیر ساختار فناوری اطلاعات، دو مشکل فرهنگ سازی و آموزش در ارتباط با آموزش و تمرین برای مهارت های فن آوری اطلاعات و ارتباطات، تغییرات سریع مدیران بویژه در وزارت رفاه و وزارت بهداشت، ناتوانی در جذب نیروی متخصص و ماهر فناوری اطلاعات در عرصه سلامت الکترونیک، مشخص نبودن ساز و کار برای تامین منابع مالی نظام سلامت الکترونیک، عدم تدوین استانداردهای فنی، ضعف در روش های پیاده سازی سلامت می باشد.

سازمان جهانی سلامت )WHO: Organization HEALTH World )47 سال پیش در سال 3401 و در اوج ویرانی پس از جنگ جهانی دوم، به عنوان یکی از آژانسهای تخصصی زیرمجموعه سازمان ملل متحد (Nations United (آغاز به کار کرد. اساسنامه سازمان، سلامت (HEALTH (را نیک بودی (Wellbeing( کامل جسمی، روانی و اجتماعی، و نه فقط نبود بیماری تعریف کرده است. . .